PINOT NOIR – POZNAJMY ODMIANY
Pinot Noir to ciemna odmiana winogron pochodząca albo z południowych Niemiec albo z Burgundii. Z tym drugim regionem jest jednoznacznie kojarzona. Często, kiedy mówimy o czerwonym winie po prostu burgund albo pinot, mamy na myśli Pinot Noir. Trudno orzec, czy nazwa pochodzi od francuskich miejscowości Pinos lub Pignol. Możliwe, że tyczy kształtu kiści winogron, która przypomina sosnową szyszkę (fr. pin=sosna).
Gdzie?
Uprawia się ją właściwie na całym świecie. Od Francji począwszy, przez USA, Chile, Słowenię, Nową Zelandię i Czechy, aż po Włochy i Niemcy. Oczywiście większość upraw ma Francja (około 60%). Następne jest USA (26%). Trzeba też pamiętać, że z tej odmiany, oprócz win czerwonych, co oczywiste, powstają szampany. Chardonnay, Pinot Noir i Pinot Meunier (najpewniej klon właściwego pinota), to święta trójca szampańska. We Włoszech nazywa się tę odmianę półswojsko: Pinot Nero, w krajach niemieckojęzycznych: Spätburgunder lub Blauburgunder.
Jaki w uprawie?
Pinot Noir to na pewno szczep trudny w uprawie. Daje dobre wina tylko przy niskiej wydajności, to na pewno nie zachęca do uprawy. Chyba jednak największym kłopotem są cienkie skórki i ciasno upakowane kiście winogron. To idealne warunki dla gnicia i rozwijania pleśni. Do tego, jako wczesna odmiana, jest narażona na przymrozki, ale – o ironio – nie lubi bardzo ciepłych siedlisk. Kiedy owoce dojrzeją zbyt szybko, tracą jakąkolwiek szansę, by dać złożone, koronkowo zbudowane wino, którego po Pinot Noir oczekujemy.
Taki to przewrotny typ, ten Pinot. Jakby tego było mało, sama nazwa jest zwyczajną kpiną. Jak można nazwać winogrono Noir, kiedy daje wino o kolorze ledwie jasnorubinowym, przezroczystym, szczególnie na tle obecnie bardzo popularnych win z Nowego Świata. Nalejmy do kieliszka Malbec, a do drugiego Pinot Noir, a nie będzie człowieka, który się nie skrzywi na widok kieliszka z burgundem. Może dzięki tym przewrotnościom odmiana zdobyła taką sławę, że się o niej nawet filmy kręci. Peany, które na cześć Pinot Noir wyśpiewywał główny bohater filmu “Bezdroża”, sprawiły, że sprzedaż w zachodnich Stanach Zjednoczonych wzrosła o 16%. Szkoda, że dostało się od bohatera Merlotowi, którego szkalowanie spowodowało kilkuprocentowy spadek sprzedaży i spadek cen (badania z 2009, Sonoma State University).
Jakie wina z Pinot Noir?
Najczęściej to są wina o jasnym kolorze (cienka skórka), kwasowość raczej wyższa, ewentualnie umiarkowana. Do tego niski poziom związków fenolowych, a co za tym idzie, tanin (garbników). Aromaty czerwonych owoców: truskawek, malin i wiśni oraz mchu. To młode pinoty. Starsze, bardziej złożone czy leżakowane w beczkach: skóra, fiołki, wiśnie w czekoladzie, zioła, obora/stodoła. Pinoty, to najczęściej wina, które w pierwszym kontakcie nie wywołują wielkiego “wow”, nie uderzają, nie są spektakularne. Dlatego w dobie popularności wina południowych, z Chile, Australii czy z włoskiego obcasa (Salento), mogą być odbierane całkiem negatywnie. Ale dobry Pinot to wino, które rozwija się tak, że ten pierwszy mało efektowny kontakt całkiem zaćmiewa ostateczna ocena dobrego wina z tej odmiany.
Co polecamy w Winnicy?
Soligo Pinot Noir Marca Trevigiana IGT – 12 miesięcy małej beczki, łagodne i miękkie, co sugeruje określenie lavigato.
Budureasca Flames Pinot Noir – część wina 4 miesiące beczki, wspaniały przykład pinota niefrancuskiego w świetnej relacji jakość-cena.
Geierslay Spätburgunder Trocken – elegancki, bardzo miękki Pinot z doliny Mozeli, trochę owocu, trochę beczki.