Białe Porto Quevedo
Białe porto jest trunkiem mniej znanym. Kiedy jednak ktoś już go spróbuje, niemal zawsze wraca. My mamy dwa takie cudowne okazy. Pierwsze to Quevedo Porto White, po prostu półsłodkie czy tam słodkawe. Drugi okaz to Quevedo Porto White Dry. I ono okazało się absolutnym hitem w naszym sklepie. Kiedy pojawiło się po raz pierwszy, nie byliśmy pewni, jak zareagują klienci. Nam smakowało, ale przecież to nie sprowadzamy win tylko dla siebie 🙂
Quevedo Porto White
Młode, kwiatowe, miękkie, wspaniale pijalne. Tak można je określić w kilku słowach. Powstało z lokalnych odmian regionu Douro i zostało zabutelkowane po dwóch latach starzenia. Ma ciemnosłomkowy czy jasnobursztynowy kolor, lekko palony. W nosie czuć aromat ananasa, prażonych jabłek, szarlotki, miodu. Na koniec pojawia się nuta kwiatowa. Smak ma lekko egzotyczny z nuta pomarańczy, świeżej i kandyzowanej. Do tego dochodzi trochę miodu i liczi. Na końcu mamy jeszcze nutkę pieprzu. No, bajka!
Odmiany
Malvasia Fina(32%), Gouveio(20%), Viosinho(20%), Moscatel Galego(17%), Rabigato(11%).
Jak powstało?
Najpierw był ręczny zbiór owoców. Potem tłoczenie całych kiści winogron i fermentacja na rodzimych drożdżach w stalowych tankach. Następne było wzmacnianie za pomocą aguardente i mieszanie. I właśnie ten moment jest kluczowy dla porto: mieszanie porto z różnych roczników. Tylko porto rocznikowe nie sa mieszane, trzeba o tym pamiętać. Znakomita większość produkowanych i pitych przez nas win nie ma rocznika zbioru na etykiecie. To nasze ma średni wiek mieszanki 3 lata.
Pozostałe dane
Winemaker: Cláudia Quevedo. Alkohol – 18,5%, kwasowość całkowita – 3,80 (g/l), pH – 3,55, cukier resztkowy – 99 (g/l)
Z czym podać
Najlepiej smakuje z szynką z melonem, słonymi przystawkami i sałatką owocową. To tak po portugalsku. Po naszemu idealnie się nada do szarlotki.
Quevedo Porto White Dry
To białe wytrawne porto. Właściwie to bardziej półwytrawne. Jest z nim tak samo jak z Marsalą Superiore Secco. Niby wytrawna, a jednak nie całkiem. Niższa zawartość cukru resztkowego to jedno. Ale sposób produkcji, leżakowanie, mieszanie ze starszymi rocznikami – to wszystko sprawia, że białe wytrawne porto czy wspomniana marsala nie smakują całkiem wytrawnie. Orzechowe nuty, palona kawa, karmel nadają tym winom subtelnej słodyczy i dojrzałości. Kolor ma piękny, złocisty. W nosie najpierw mamy świeże i kwiatowe wejście. Potem jabłka, miód i gruszki. W ustach ostrzejsze wejście, wyraźnie mniej cukru, potem złożone nuty pieczonych jabłek, gruszek i miodu. I długaśny finisz.
Odmiany
Viosinho(28%), Malvasia Fina(28%), Gouveio(19%), Rabigato(18%), Moscatel Galego(7%).
Jak powstało?
Najpierw był ręczny zbiór, potem tłoczenie odszypułkowanych gron, inaczej niż przy słodkim porto. Potem powolna fermentacja w stalowych kadziach z kontrolowaną temperaturą do 22ºC. Uwaga: bez kontaktu ze skórkami. Następnie wzmacnianie, mieszanie i starzenie 3 lata w kadziach ze stali nierdzewnej.
Pozostałe dane
Winemaker: Cláudia Quevedo. Alkohol – 18,5%, kwasowość całkowita – 4,20 (g/l), pH – 3,39, cukier resztkowy – 60 (g/l). Zwróćmy na to uwagę, kwasowość mamy tu wyższą, cukier wyraźnie niższy, ale wielokrotnie wyższy niż w klasycznych wytrawnych białych wina. Można porównać dajmy na to z Rieslingami znad Mozeli, tak dla przykładu 🙂
Z czym podać
Najlepiej smakuje z szynką z melonem, słonymi przystawkami i tapas. I solo. Tak smakuje mistrzowsko.