WNKT: Solar de Becquer tinto joven-crianza-reserva
Jak już pisałam nie raz, Bodegas Escudero to nazwa winnicy hiszpańskiej, która jeszcze przez chwilę będzie pojawiać się na naszych stronach często. Bo to nowość. Wina z regionu Rioja przyjechały pod koniec ubiegłego roku. I jeszcze się nie znudziły, ani klientom, ani nam. Przy tej okazji zestawiliśmy wszystkie trzy wina czerwone: Rioja reserva, crianza i tinto joven. Wszystko po to, żeby znaleźć różnice i cechy wspólne.
I oczywiście zawodu nie było. Bodegas Escudero to rzetelny producent. Jeśli chodzi o dane dotyczące składu i leżakowania, wygląda to następująco:
Joven
80% Tempranillo, 20% Garnacha
Leżakowanie 0+0
Owoc: jeżyna, leśna jagoda, aronia
Beczka: brak
Crianza
70% Tempranillo, 20% Mazuelo (Cariñena), 10% Garnacha
Leżakowanie 14+6
Owoc: wiśnie w czekoladzie, czarne porzeczki
Beczka: tytoń, cynamon, goździki
Reserva
70% Tempranillo, 20% Mazuelo (Cariñena), 10% Garnacha
Leżakowanie 14+28
Owoc: owoce leśne, smażone konfitury, śliwki wędzone
Beczka: wanilia, dym, ciemna czekolada, tytoń, przyprawy korzenne
Do win przeznaczonych do leżakowania w beczce producent dodał odmianę mazuelo, która lubi beczkę. W młodym winie mamy tradycyjny kupaż tempranillo i garnacha. Oba wina leżakowane w beczkach – spędziły w nich tyle samo czasu. To leżakowanie w butelce robi tę zasadniczą różnicę.
Młode wino Solar de Becquer ma wszystko to, co mieć powinno młode wino: lekkość, dużo żywego owocu, ale dojrzałego, dobrze, acz nieprzesadnie skoncentrowanego. To wino można pić szklankami i butelkami. Pewnie i skrzynkami, ale nie polecamy takich rozwiązań. Bardzo uniwersalne, bo będzie pasowało do różnych przekąsek i tapas, do mięs i wędlin, do twardych serów i gulaszy, ale wspaniale smakuje też solo.
Crianza z kolei to zupełnie inna sprawa. Zdecydowanie czuć beczkę, może nawet troszkę nadto, ale i owocu wciąż mamy sporo – lekko konfiturowego, a może nawet bardziej likierowego, jak wiśnie w czekoladzie. Ciekawe wino o zdecydowanym charakterze. Zdecydowanie mięsne.
Nasza Rioja Reserva to niebo w gębie. Najbardziej zaskakujące są jeszcze owocowe nuty. Raczej suszonych czy konfitury śliwkowej, ale wciąż dostrzegalne. I efekty długiego leżakowania czyli wanilia, lekko dymne, tostowe nuty, korzenie i nade wszystko ciemna czekolada. No, bardzo! Zdecydowanie do szlachetnych zestawień – jakaś polędwiczka byłaby zachwycona, gdyby miała takie towarzystwo, ale i kaczka w takim zestawieniu smakowałaby jak niebo.
Oczywiście – jak niemal zawsze – na przemian delektowałabym się najchętniej całkiem młodym na przemian z całkiem już starym. Crianza przemawia do mnie najmniej. Inni degustatorzy myślą wręcz odwrotnie. I chwała im za to. trio jest bezbłędne, trzeba próbować. Polecam taki właśnie zabieg, by otworzyć wszystkie trzy na raz. Wrażenia zawsze niesamowite.